کلیه متون زیربرگرفته ازکتاب نهج الفصاحه(سخنان رسول خداوندمحمدمصطفی(ص)میباشد2365
ليأتينّ على النّاس زمان لا يبقى منهم أحد إلّا أكل الرّبا فإن لم يأكله أصابه من غباره
روزگارى بمردم رسد كه يكى نماند مگر آنكه ربا خورد و اگر نخورد غبار آن بوى رسد.
2170
كلّ قرض جرّ ضعفه فهو ربا.
هر قرضى كه دو برابر خويش آرد ربا است.
1810
شرّ الامور محدثاتها و شرّ العمى عمى القلب و شرّ المعذرة حين يحضر الموت و شرّ النّدامة يوم القيمة و شرّ المأكل أكل مال اليتيم و شرّ المكاسب كسب الرّباء.
بدترين چيزها مبتدعات آنست و بدترين كورى ها كورى قلب است و بدترين توبه ها هنگامى است كه مرگ در آيد و بدترين پشيمانى ها روز قيامت است و بدترين خوردنها خوردن مال يتيم است و بدترين كسب ها كسب ربا است.
1684
الرّبا و إن كثر فإن عاقبته تصير إلى قلّ.
ربا اگر چه بسيار باشد سرانجام آن به كمى است.1683
الرّبا ثلاثة و سبعون بابا أيسرها مثل أن ينكح الرّجل أمّه و إنّ أربى الرّبا عرض الرّجل المسلم.
ربا هفتاد و سه قسم است و آسانتر از همه چنانست كه كسى با مادر خود زنا كند و بدتر از همه رباها تجاوز بآبروى مسلمان است.1561
درهم ربا يأكله الرّجل- و هو يعلم- أشدّ عند اللَّه من ستّة و ثلاثين زنية.
يك درهم ربا كه انسان دانسته گيرد در نظر خدا بدتر از سى و شش زناست.1206
التّمر بالتّمر و الحنطة بالحنطة و الشّعير بالشّعير و الملح بالملح مثلا بمثل يدا بيد فمن زاد و استزاد فقد أربى إلّا ما اختلفت ألوانه.
خرما در مقابل خرما، گندم در مقابل گندم و جو در مقابل جو، نمك در مقابل نمك، جنس در مقابل جنس و مشت در مقابل مشت به دهيد و بگيريد هر كس بيشتر بدهد يا بگيرد ربا خوار است مگر آنكه در جنس مختلف باشد.1050
خرما در مقابل خرما، گندم در مقابل گندم و جو در مقابل جو، نمك در مقابل نمك، جنس در مقابل جنس و مشت در مقابل مشت به دهيد و بگيريد هر كس بيشتر بدهد يا بگيرد ربا خوار است مگر آنكه در جنس مختلف باشد.1050
الآخذ و المعطي سواء في الرّبا.
آنكه ربا مى دهد و آنكه مى گيرد در گناه برابرند.967
أهون الرّبا كالّذي ينكح أمّه و إنّ أربى الرّبا استطالة المرء في عرض أخيه.
آسانترين رباها چنانست كه كسى با مادر خود زنا كند و بدترين رباها آنست كه مرد در باره عرض برادر دينى خود زبان درازى كند.254
أربع حقّ على اللَّه تعالى أن لا يدخلهم الجنّة و لا يذيقهم نعيمها: مدمن خمر و آكل الرّبا و آكل مال اليتيم بغير حقّ و العاقّ لوالديه.
چهار كس را خداوند ببهشت درنيارد و از نعيم آن نچشاند، شرابخوار و رباخوار و آن كس كه مال يتيم بناحق خورد و آن كس كه پدر و مادر از او ناخشنود باشند.218
إذا ظهر الزّنا و الرّبا في قرية فقد أحلّوا بانفسهم عذاب اللَّه.
وقتى زنا كارى و ربا خوارى در دهكده اى آشكار شود مردم آن عذاب خدا را بخود خريده اند2693
ما من قوم يظهر فيهم الرّبا إلّا أخذوا بالسّنة و ما من قوم يظهر فيهم الرّشا إلّا أخذوا بالرّعب.
هر گروهى كه ربا ميانشان رواج گيرد بقحط مبتلا شوند و هر گروهى رشوه ميانشان رواج گيرد بترس دچار شوند2607
ما أحد أكثر من الرّبا إلّا كان عاقبة أمره إلى قلّة.
هر كه ربا فراوان خورد سر انجام او بفقر انجامد.
توضیح المسائل آیت ا.....سیستانی
مسأله ۲۲۴۹ ـ اگر كسى كه قرض مىدهد شرط كند كه زيادتر از مقدارى كه مىدهد بگيرد ، مثلاً يك من گندم بدهد و شرط كند كه يك من و پنج سير بگيرد ، يا ده تخم مرغ بدهد كه يازده تا بگيرد ، ربا و حرام است ، بلكه اگر قرار بگذارد كه بدهكار كارى براى او انجام دهد ، يا چيزى را كه قرض كرده است با مقدارى جنس ديگر پس دهد ، مثلاً شرط كند ، يك تومانى را كه قرض كرده است با يك كبريت پس دهد ، ربا و حرام است . و نيز اگر با او شرط كند كه چيزى را كه قرض مىگيرد به طور مخصوصى پس دهد ، مثلاً مقدارى طلاى نساخته به او بدهد و شرط كند كه ساخته پس بگيرد ، باز هم ربا و حرام مىباشد ؛ ولى اگر بدون اينكه شرط كند ، خود بدهكار زيادتر از آنچه قرض كرده است پس بدهد ، اشكال ندارد ، بلكه مستحب است .
مسأله ۲۲۵٠ ـ ربا دادن مثل ربا گرفتن حرام است ، ولى خود قرض صحيح است ، و كسى كه قرض ربائى گرفته است ، مالك مىشود ، ولى قرض دهنده مالك زيادتى كه مىگيرد نمىشود ، و تصرف او در آن حرام است ، و اگر با عين آن چيزى را بخرد مالك آن چيز نمىشود ، و چنانچه طورى باشد كه اگر قرار ربا را هم نگذاشته بودند ، قرض گيرنده راضى بود كه قرض دهنده در آن پول تصرف كند ، تصرف او جايز است . و همچنين اگر از روى ندانستن مسأله ربا بگيرد ، و پس از اطلاع توبه كند كه در اين صورت آنچه را در زمان جهل گرفته ، براى او حلال است .
مسأله ۲۲۵٠ ـ ربا دادن مثل ربا گرفتن حرام است ، ولى خود قرض صحيح است ، و كسى كه قرض ربائى گرفته است ، مالك مىشود ، ولى قرض دهنده مالك زيادتى كه مىگيرد نمىشود ، و تصرف او در آن حرام است ، و اگر با عين آن چيزى را بخرد مالك آن چيز نمىشود ، و چنانچه طورى باشد كه اگر قرار ربا را هم نگذاشته بودند ، قرض گيرنده راضى بود كه قرض دهنده در آن پول تصرف كند ، تصرف او جايز است . و همچنين اگر از روى ندانستن مسأله ربا بگيرد ، و پس از اطلاع توبه كند كه در اين صورت آنچه را در زمان جهل گرفته ، براى او حلال است .
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط مهربون
آخرین مطالب